Triathlon wymaga wytrzymałości, a jego uprawianie wiąże się z wszechstronnym oddziaływaniem na organizm i jego ogólnym rozwojem. Wszystko przez to, że łączy w sobie trzy dyscypliny – jazdę na rowerze, pływanie i bieganie.
Triathlon zadebiutował na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000 roku, ale pierwsze zawody kombinacji kolarsko-biegowo-pływackiej odbyły się w 1974 roku w San Diego. W Polsce pierwsze, oficjalne zmagania triathlonistów rozegrano 10 lat później w pobliżu Poznania.
Triathlon to połączenie pływania, kolarstwa oraz biegu. Zawodnicy w takiej właśnie kolejności podejmują nieprzerwany wyścig – przejście pomiędzy konkurencjami ogranicza się do jak najszybszej zmiany stroju oraz sprzętu. Zawody odbywają się na różnych dystansach, ale standardem jest wersja olimpijska, czyli 1,5 km pływania, 40 km jazdy rowerem i 10 km biegu.
Poza tym triathlon może mieć formę sprintu, gdzie do pokonania jest 750 m w wodzie, 20 km na rowerze i 5 km biegiem lub super sprintu – odpowiednio 600 m/15 km/3 km. Poza tym wyróżnia się też triathlon Ironman, w którym płynie się 3,8 km, jedzie na rowerze 180 km, a biegnie 42 km oraz Half-Ironman (inaczej Iroman 70.3), czyli połowa każdego dystansu Ironmana, a także International Triathlon Union (ITU), czyli długi dystans składający się z 4 km pływania, 130 km kolarskich i 30 km biegowych. Na najbardziej zatwardziałych triathlonistów czeka jeszcze Ultraman Triathlon, gdzie pływa się 10 km, na rowerze trzeba pokonać dystans 421 km, a do przebiegnięcia są 84 km.
W zależności od formy startu zwycięzcą jest albo triathlonista z najlepszym czasem lub pierwszy zawodnik na mecie (start wspólny). Pływanie odbywa się w zbiorniku wodnym, a zawodnicy ubrani w specjalny kombinezon piankowy pływają między bojami. Po zakończeniu tego etapu, triathlonista musi w strefie zmian pozbyć się czepka, w miejsce którego zakłada kask rowerowy oraz musi nałożyć buty. Gdy pokona dystans rowerowy, ściąga kask, a obuwie kolarskie zamienia na biegowe.