Osoby dorastające w pierwszej połowie lat 90. zapewne pamiętają olbrzymią popularność rowerów BMX. Kto chciał zaimponować kolegom z podwórka lub osiedla, musiał mieć taki rower lub chociaż przypominający prawdziwego „beemiksa”. Później modę na BMX przyćmiły tzw. rowery górskie (z prawdziwymi nie mające zresztą wiele wspólnego). BMX-y wróciły spod strzech do swojego naturalnego środowiska, czyli do skateparków i na ziemne tory. Ten typ jednośladu przeznaczony jest bowiem do wyczynowej jazdy.
Rowery typu BMX przyszły na świat w USA w latach 70., ale szybko upowszechniły się na całym globie. Dosiadający tych maszyn rowerzyści uprawiają głównie dwie dyscypliny. Pierwszą jest kolarstwo motocrossowe (dirt). Zawodnicy ścigają się na specjalnie utworzonych torach ziemnych o długości 400 metrów. W trakcie wyścigu rywalizują nie tylko o to, kto pierwszy zamelduje się na mecie, ale wykonują też triki i wyskoki. Inną popularną dyscypliną BMX-ową jest street, w ramach której rowerzyści wykonują skomplikowane i widowiskowe ewolucje na specjalnych rampach w skateparku. BMX to więc rower bardziej do wyczynu, niż codziennej jazdy, chociaż i w takiej roli bywa wykorzystywany.
Klasyczny BMX ma bardzo prostą ramę i koła o rozmiarze 20 lub 24 cale. Z założenia BMX-y nie mają przerzutek, a te wykorzystywane w niektórych dyscyplinach nawet hamulców. Poszukując modelu, który ma posłużyć do nauki sztuczek, a później do ich wykonywania, trzeba zwracać uwagę na kilka istotnych kwestii.
Waga
Rower BMX do wyczynowej jazdy musi być lekki. Najlepiej, aby wykonany był ze stopu chromu z molibdenem. Ten metal zapewni odpowiednią wagę i wytrzymałość konstrukcji. Im lżejszy rower, tym wprowadzenie go w rotację i wykonywanie ewolucji – gdy już je opanujesz - będzie sprawiało mniej trudności i wysiłku. Panuje przekonanie, że BMX ważący więcej niż 10-12 kg będzie już zbyt ciężki, aby sprawnie wyczyniać na nim kolejne triki. Rower po zakupie można też odchudzić, czyli zdemontować elementy, które będą nieprzydatne w uprawianiu danej „beemiksowej” dyscypliny.
Wytrzymałość
Podczas nauki, a potem w trakcie wykonywania trików, niejeden raz zdarzy Ci się przewrócić. Jeśli zadbasz o standardy bezpieczeństwa – kask, ochraniacze – nic Ci się nie stanie, ale rower może ucierpieć. Dlatego ważne jest, aby kierownica, korba pedałów i inne elementy mechaniczne były odpowiednio wytrzymałe. Ponadto intensywna eksploatacja roweru również powoduje zużywanie jego części. Dlatego warto wybrać model, gdzie w piaście użyto łożysk mechanicznych, a nie kulkowych, bowiem mniej się brudzą i znoszą większe przeciążenia.
Rama i opony
W tym przypadku sprawa jest prosta – standardowa rama roweru BMX ma wymiary ok. 20 – 21 cali i takiej należy poszukiwać. Zresztą większość producentów stosuje właśnie ten rozmiar dla tego elementu konstrukcji „beemiksa”. Opony powinny być grube, czyli mieć ponad 2,3 cala.
Jakość użytych części
Tylko elementy spełniające wysokie standardy sprawią, że korzystanie z roweru będzie wygodne. Specjaliści zwracają uwagę m.in. na korbę złożoną z trzech części (dwa ramiona i oś), zintegrowany mostek (miejsce łączenia kierownicy, ramy i widelca), tylną oś, która powinna mieć 14 mm grubości i pedały z aluminium. Dobrze, gdy BMX ma też tylny hamulec typu U-brake oraz wielokomorowe felgi.
Szerokość kierownicy
Od szerokości zastosowanej kierownicy zależy to, czy rower ma zapewnić użytkownikowi większą zwinność, czy też większą stabilność. Rozmiary kierownic wahają się od 7 do 20 cali wysokości i od 8 cali do 29 cali szerokości. Im kierownica jest szersza i wyższa, tym większą stabilizację zapewnia.
*Aby dowiedzieć się więcej o produkcie, kliknij w jego zdjęcie.
Autor: Sylwia Stwora