Data modyfikacji: Piątek, 28.01.2022

Baseball – zasady, porady, akcesoria. Jak grać?

Baseball jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych globalnie sportów, którego reguły znają jednak tylko zagorzali fani w góra kilkunastu krajach świata. Przedstawiamy więc ogólne zasady gry w baseball, a także najważniejsze informacje na temat sprzętu używanego przez zawodników.

Baseball – sprzęt i akcesoria

Akcesoria do baseballa są powszechnie rozpoznawane na całym świecie, nawet tam, gdzie gra pozostaje egzotycznym i niezrozumiałym sportem. Oczywiście na sytuację tę wpłynęła amerykańska popkultura (głównie filmy i seriale), która jest wciąż w dużym stopniu zafascynowana grą.

Piłka baseballowa – konstrukcja piłki nie zmieniła się od dziesiątek lat. Jej wnętrze wykonuje się z kauczuku szczelnie owiniętego sznurkiem, który opatulają kawałki skóry lub tworzywa skóropodobnego w kolorze białym, zszyte ze sobą za pomocą dobrze widocznych szwów.
Kij baseballowy – kij posiada charakterystyczną stożkową konstrukcję, która jest zakończona uchwytem dla dwóch rąk. Kije wykonuje się z drewna lub lekkich stopów metali, takich jak aluminium. Warto dodać, że w rozgrywkach profesjonalnych dozwolone są tylko modele drewniane.
Rękawica baseballowa – kolejny charakterystyczny dla baseballu element wyposażenia zawodnika, tym razem przeznaczony do łapania piłki. Jest ona bardzo szeroka i wykonana z tworzywa sztucznego lub skóry. Występuje w wersji dla prawo- i leworęcznych.
Strój baseballisty – większość zawodników ubiera się w standardowy strój baseballowy, a więc długie i dość ciasne spodnie, koszulkę z długim lub krótkim rękawem oraz ewentualnie kamizelkę, a także czapkę z daszkiem. Pałkarz dodatkowo zakłada też hełm o niesymetrycznym kształcie zasłaniającym tylko jedno ucho (w kierunku, z którego nadlatuje piłka) oraz wygodne rękawiczki do odbijania. Łapacz poza rękawicą zakłada też metalową drucianą maskę, nagolenniki i osłonę na kolana.

Boisko do baseballa

Boisko do baseballa ma bardzo charakterystycznych kształt, oparty na wycinku koła o kącie 90 stopni. Z tego powodu utrudnione jest znacząco adaptowanie klasycznych aren sportowych (np. piłkarskich) do tej gry. Pole gry podzielone jest na dwa obszary – wewnętrzne i zewnętrzne. Według zasad baseballu, to pierwsze (zorganizowane zazwyczaj na ubitym piasku) składa się z kwadratu, w którego czterech rogach leżą tzw. bazy.

Długość boków kwadratu, a zarazem odległość między bazami, to 27,43 metra. Bazy zaznaczone są za pomocą twardych poduszek o bokach długości 30 centymetrów. W samym centrum kwadratu pola wewnętrznego znajduje się koło o średnicy 5,49 metra z lekko podniesionym terenem, które jest pozycją miotacza rzucającego piłkę.

Pole zewnętrzne to teren pokryty trawiastą murawą. Stanowi ono wycinek koła, który w najszerszym miejscu mierzy 121,9 metra i wyznacza granice boczne całego boiska.

Zasady gry w baseball

Szczegółowe zasady baseballa potrafią różnić się pomiędzy różnymi krajami, w których popularny jest sport. W nieco inny sposób gra się więc w USA, Japonii czy na Kubie. Skupmy się jednak na wspólnych i ogólnych regułach rozgrywek. W meczu baseballa biorą udział dwie drużyny, każda z nich składa się z dziewięciu zawodników oraz ich zmienników siedzących na ławce rezerwowych. Gracze na boisku wypełniają jedną z kilku podstawowych ról:

miotacz – zawodnik, który rzuca piłkę ze środka pola wewnętrznego w stronę pałkarza drużyny przeciwnej. Na ramionach tego zawodnika spoczywa ogromna odpowiedzialność. Najlepsi miotacze rzucają piłki z ogromną prędkością oraz stosują specjalne techniki utrudniające ich odbicie. Jeżeli pałkarz odbije nadlatujący w jego stronę „pocisk”, miotacz musi być gotowy do jego przechwycenia;
pałkarz – uzbrojony w kij zawodnik, którego zadaniem jest jak najmocniejsze odbicie lecących w jego stronę piłek. Po udanym odbiciu gracz rzuca kij i sprintem biegnie w kolejności przez wszystkie bazy zdobywając w ten sposób punkt;
łapacz – gracz należący do drużyny, która w swojej kolejce miota piłkę. Siedzi za pałkarzem i ma za zadanie złapać niedobitą piłkę, a następnie odrzucić ją w stronę zawodników na bazach;
gracze wewnątrz pola – zadaniem tych graczy jest pilnowanie pozostałych baz i łapanie nadlatującej odbitej lub rzuconej piłki;
gracze zapolowi – gracze przebywający poza wewnętrznym polem gry, łapią silnie odbite piłki, starając się zapobiec ich upadkowi na murawę. W trakcie gry drużyny na przemian wymieniają się rolami. Pierwsza przyjmuje rolę atakującej i wystawia na boisko dziewięciu zawodników, w tym pałkarza. Druga przechodzi do defensywy i wystawia od jednego do czterech graczy (miotacz, łapacz i wsparcie).

Gra podzielona jest w sumie na dziewięć rund, każdą z nich tworzą dwie połowy, w których drużyny zamieniają się rolami. Drużyna atakująca stara się zdobyć punkt, natomiast drużyna defensywna musi temu zapobiec, np. poprzez wymuszenie autów.

Jak już wspomnieliśmy, punkty zdobywa pałkarz, który po udanym odbiciu pałki rzuca się do biegu w kierunku najbliższej bazy. Jeżeli uda mu się ją zaliczyć (poprzez dotknięcie jej jakąkolwiek częścią ciała, np. stopą) nim drużyna przeciwna złapie piłkę, biegnie w kierunku kolejnej bazy, aż nie wróci na pozycję startową.

Pałkarz zatrzymuje się automatycznie po tym, jak odbita piłka trafia w ręce oponentów. Punkt przyznawany jest za ukończenie całego okrążenia pola gry i zdobycie wszystkich baz.

Jeżeli pałkarz wybije piłkę poza boisko, automatycznie zdobywa punkt. Jeżeli nie uda mu się trzy razy pod rząd trafić w piłkę (tzw. strikeout), punkt przyznawany jest przeciwnikom, a zawodnik zostaje usunięty z pola gry. Z gry może zostać też usunięty miotacz po czterokrotnym niewłaściwym wykonaniu rzutu.