Skunks domowy swoją wielkością przypomina nieco większego kota – jego długość nie przekracza 30-40 cm plus ogon (także ok. 40 cm). Skunksy powinny ważyć nie więcej niż 4 kg. Zazwyczaj żyją od 8 do 10 lat. To zwierzęta nocne wyposażone w bardzo dobry węch i słuch. Gorzej u nich ze wzrokiem – skunks nie widzi dalej niż na kilka metrów.
Wiele osób określa charakter skunksa jako połączenie psa i kota. Skunksy są bardzo towarzyskie i szybko zaprzyjaźniają się z domownikami oraz pozostałymi zwierzętami domowymi. Lubią ciszę i spokój, więc raczej nie nadają się do domu z małymi dziećmi. To zwierzęta inteligentne, ciekawskie, zaczepne, chętne do zabawy i regularnych pieszczot – odpowiednie wychowanie sprawi, że skunks domowy stanie się waszym najlepszym przyjacielem i nie opuści was nawet na krok.
Skunksy nie lubią samotności. Sprawdzą się zatem dla osób spędzających dużo czasu w domu. Na skunksy pod żadnym pozorem nie można krzyczeć, ani ich karcić – na agresję reagują agresją, więc łatwo popsuć sobie takim zachowaniem relację i przyczynić się do umacniania w nim niepożądanych zachowań. Podczas napadu agresji czy szału należy skunksa zamknąć w dużej klatce i pozwolić mu w spokoju się wyciszyć.
Kiedy można zabrać skunksa z hodowli do domu? Nie wcześniej niż po ukończeniu 2. miesiąca życia. Wiele osób obawia się charakterystycznego fetoru skunksów. Nie warto się tym martwić – jest on wydzielany przez gruczoły zapachowe znajdujące się w okolicy odbytu, a przed zmianą domu, skunksy są ich chirurgicznie pozbawione.