Data modyfikacji:
Modern jazz – taniec. Jak tańczyć modern jazz?
Energetyczny, widowiskowy, pełen zaangażowania i emocji pokazywanych ciałem. Modern jazz – taniec trudny i wymagający wiele pracy od osób tańczących. Jak tańczyć taniec jazzowy? Sprawdzamy.
Modern jazz – taniec coraz bardziej popularny. Można nauczyć się go we wszystkich współczesnych szkołach tańca działających w większych miastach, a także przy domach kultury w mniejszych miejscowościach. Na różnych poziomach zaawansowania uczą się go zarówno dzieci, dorośli, jak i seniorzy. Nie jest to jednak łatwy taniec – wymaga gibkości, sprężystości i doskonałego wyczucia rytmu. I choć obserwowanie tanecznych choreografii jazzowych to wielka przyjemność, a układy jazzowe wyglądają bardzo lekko i swobodnie, to od osób tańczących ten taniec wymaga bardzo wiele wysiłku, powtórzeń, prób i wyrzeczeń. Uważa się, że taniec jazzowy to drugi najtrudniejszy ze stylów tanecznych – zaraz po balecie.
Podstawą, którą muszą opanować wszyscy tancerze, i jednocześnie najważniejszą kanwą tego tańca jest balet. Pięć podstawowych pozycji oraz skomplikowane układy tańca klasycznego łączone są z tańcem akrobatycznym i nowoczesnym. Profesjonalne choreografie w wykonaniu dorosłych tancerzy i tancerek tańca jazzowego zobaczymy głównie na deskach teatrów i podczas musicali.
Skąd wziął się modern jazz – taniec o afroamerykańskich korzeniach
Modern jazz – taniec, który rozwijał się od wczesnych lat XX wieku, ma afroamerykańskie korzenie. Taniec ten rozwijał się jednak jeszcze wcześniej i powstał na skutek buntu – część europejskich tancerzy sprzeciwiła się klasycznemu baletowi i zaczęła ćwiczyć taniec dowolny – tzw. „free dance”, który w większym stopniu pozwalał pokazać w tańcu uczucia, a nie tylko koncentrować się na technice i sztywnych ramach ruchowych.
Warto tu wspomnieć o teorii tańca oraz teoretykach ruchu i muzyki. Istotne znaczenie dla rozwoju teorii ruchu miał m.in. szwajcarski kompozytor i pedagog Emile Jaques-Dalcroze, uważany za twórcę rytmiki jako edukacji muzycznej dzieci, polegającej na wyrażaniu muzyki ruchem. Uważa się go także m.in. za twórcę teorii ludzkiego ruchu i ekspresji. Proponowane przez niego i ówczesnych teoretyków tańca metody nauczania tańca – European modern and expressionist dance – oraz teorie i techniki bardzo szybko rozprzestrzeniły się po całej Europie, trafiając do szkół tanecznych i artystycznych.
Metody te miały swoich zwolenników i naśladowców na całym świecie. Za kolebkę tańca modern jazz uważa się jednak Stany Zjednoczone XIX wieku, kiedy to afroamerykańscy tańczący niewolnicy buntowali się przeciwko sztywnym zasadom tańca klasycznego. Na scenie zaczął pojawiać się taniec bardziej swobodny, ale czerpiący i bazujący ciągle na krokach tańca klasycznego.
Modern jazz – podstawowe cechy
Modern jazz ma wiele odmian, jedną z nich jest np. taniec liryczny, w którym duży ładunek emocji wyrażany jest płynnymi, niemal poetyckimi ruchami. Taniec modern jazz daje dużą dowolność i pole do popisu osobom, które lubią improwizować, ponieważ pozwala na dowolność ruchów, ale w pewnych ramach. Niezależnie od postaci podstawowe cechy tańca jazzowego to:
- współdziałanie z siłą grawitacji – tancerze i tancerki poddają się sile ciążenia, nie wykonując ruchów jej przeczących;
- zawieszanie ruchu – czyli balansowanie między stanem równowagi a upadkiem;
- izolacja ruchu – to technika, która polega na poruszaniu jedną częścią ciała oddzielnie, co jest charakterystyczne w tańcach Afroamerykanów. W tańcach plemiennych izolacja części ciała jest naturalna, ale dla Europejczyków ciało w tańcu długo stanowiło całość, dlatego początkowo przyjęcie tego sposobu ruchu w pracy ciałem było nie tylko nowością ale i trudnością;
- wykorzystanie pędu ciała – to cecha również związana z grawitacją;
- nagłe zmiany pozycji i kierunku – nadają one ruchowi dynamikę.
Modern jaz – taniec, który czerpie z baletu
Każdy dobry tancerz, niezależnie od stylu, jaki preferuje, powinien posiadać podstawową wiedzę na temat pozycji tańca klasycznego. Znajomość baletu jest podstawą. Dzięki temu tancerz będzie odpowiednio rozciągnięty, będzie mieć dobry balans ciała – czyli będzie umiał utrzymać odpowiednio długo równowagę. Bardzo istotne jest wyczucie rytmu. Dlatego za taniec jazzowy mogą „zabierać się” osoby, którym udało się opanować podstawy baletu i które są rozciągnięte. Prócz tego popularne figury tańca jazzowego to szpagat jazzowy, piruet i skok.
Technika i rozciągnięcie to nie wszystko – taniec jazzowy to siła emocji
W tańcu jazzowym technika, wyczucie rytu i rozciągnięcie oraz znajomość baletu są bardzo ważne, ale taniec nie będzie pełny bez pasji i ekspresji osoby tańczącej. Chodzi o to, by bez ograniczeń umieć wyrazić emocje w taki sposób, by publiczność umiała je odebrać i rozszyfrować.
Modern jazz – taniec z baletowymi strojami
Stroje do tańca jazzowego bardzo przypominają te do tańca klasycznego, ale mogą być też modyfikowane w zależności od tematu choreografii. Istotne są wygodne buty, tzw. jazzówki – buty na lekkim obcasie, szyte z jednego fragmentu skóry, z dwudzielna podeszwą ułatwiającą pracę stóp i miękkim czubkiem baletowym.
Zdjęcie: Unsplash
Polecamy:
Via ferrata. Jak się przygotować i co zabrać?
2024-04-18
Najlepsze kamery sportowe GoPro – ranking
2024-04-15
Astronomia dla początkujących. Obserwacje nieba dla amatorów astronomii
2024-04-15
Taniec latynoamerykański. Rodzaje, historia, akcesoria
2024-04-12
Podróżowanie na dwóch kołach. Motocyklowe przygody
2024-04-10
Jaki bagażnik rowerowy na hak? Przepisy drogowe
2024-04-08