Data publikacji:

Rumba – taniec. Jak tańczyć rumbę? Podstawowe kroki

Rumba jest tańcem towarzyskim pochodzącym z Kuby. Jako taniec latynoamerykański jest przepełniona emocjami, a zwłaszcza miłością i namiętnością. Kroki, wbrew pozorom, nie są skomplikowane, jednak najtrudniejsze elementy w rumbie to pewność siebie oraz otwartość. Wyraziste oraz sensualne ruchy wymagają odwagi, jednak jest to dobrym sposobem na uwolnienie swoich emocji. Zatem jak tańczyć rumbę? Czytajcie dalej.
rumba taniec

Historia powstania rumby

Rumba została stworzona przez niewolników afrykańskich, którzy zostali zesłani na Karaiby, czyli między innymi na Kubę. Źródłem pomysłu na ten taniec były ruchy godowe ptaków i zwierząt. Kobieta, wzorując się na tańcu płodności zwierząt, uwodziła mężczyznę zmysłowymi ruchami. Rytm do tańca wystukiwany był na prowizorycznych przyrządach, które ludzie mieli pod ręką (np. meble, pudła), a z czasem zaczęto korzystać z bardziej profesjonalnych bębnów. Taniec był jedną z nielicznych rozrywek na jakie mogli sobie pozwolić mniej zamożni ludzie, dlatego został w szybkim czasie rozprzestrzeniony wśród latynoamerykańskiego społeczeństwa. Hiszpańska nazwa „rumba” odnosiła się do ówczesnych imprez tanecznych, a „rumbero” określało osoby lubiące się zabawić. Taniec ten bardzo szybko rozprzestrzeniał się po innych krajach, aż dotarł do Europy, gdzie nie cieszył się zbyt dużym zainteresowaniem ze względu na swoją egzotyczność. Natomiast w Ameryce rumba stała się bardzo popularna, co przyczyniło się do jej dalszego rozwoju.

Czym charakteryzuje się rumba?

Rumba jest tańcem głównie statycznym, wykonywanym w miejscu. Dlatego największą uwagę zwraca się na ruch całego ciała, przepełniony zmysłami i sensualnością, który jest uwydatniany figurami wykonywanymi podczas tańca. Charakteryzują się one płynnymi, plastycznymi ruchami uwodzącymi swoją parę. Partnerka ma za zadanie kusić partnera głównie poprzez erotyczne ruchy bioder, które są najbardziej charakterystyczną cechą rumby, a on wzbudzać napięcie i partnerować w tańcu tak, aby stworzyli jedną całość. Istotny jest także intensywny, uwodzicielski kontakt wzrokowy między partnerami oraz muzyka i stroje tancerzy, które powinny współgrać z historią tworzoną na parkiecie. Ruchy wykonywane podczas tańca są odważne i zmysłowe, dlatego należy dać ponieść się emocjom.

Podstawowe kroki do rumby

W rumbie bardzo ważna jest wyprostowana sylwetka (barki i głowa pozostają prawie bez ruchu) oraz odpowiednia praca stóp (nogi stawiane są z podeszwy na całą stopę). Wymagana jest również dobra kondycja fizyczna oraz koordynacja ruchowa, jednak podstawowe kroki rumby nie są trudne, łatwo się ich nauczyć i je zapamiętać.
  • 1 krok: przenieś ciężar ciała na prawą nogę.
  • 2 krok: wypychając biodro, wykonaj krok lewą nogą do przodu.
  • 3 krok: wróć na prawą nogę, wykonując ruch biodrem.
  • 4 krok: wraz z ruchem biodra zrób krok lewą nogą w bok.
Następnie wykonaj te same ruchy na drugą stronę.
  • 1 krok: przenieś ciężar ciała na lewą nogę.
  • 2 krok: wypychając biodro, wykonaj krok prawą nogą do przodu.
  • 3 krok: wróć na lewą nogę, wykonując ruch biodrem.
  • 4 krok: wraz z ruchem biodra zrób krok prawą nogą w bok.
Powyższe kroki są oczywiście opisane dla jednego z partnerów. Podczas tańca w parze partnerka dostosowuje się do kroków partnera, czyli jeżeli on wykonuje najpierw krok do przodu, to partnerka do tyłu, aby nie doszło do deptania sobie po nogach bądź zderzeń.
W tańcu jakim jest rumba znaczenie ma wiele czynników, między innymi ruchy, spojrzenie, choreografia, muzyka, emocje, stroje, odpowiednie obuwie itd. Wszystko musi ze sobą współgrać. Podstawowe kroki do rumby można modyfikować, dodawać obroty i figury, aby całość wyglądała jak namiastka sztuki stworzona przez tancerzy na parkiecie.

Style rumby

W rumbie wyróżnia się 3 style taneczne pochodzące z Kuby:
  • Guaguancó – podstawowy styl rumby, który jest najbardziej znany. Polega na tańcu-grze partnerów, w którym kobieta uwodzi mężczyznę swoimi zmysłowymi ruchami, jednocześnie nie dopuszczając go zbyt blisko do siebie. Z kolei mężczyzna poprzez swoje ruchy próbuje ją również kusić i zbliżyć się do niej.
  • Columbia – jest to styl, który tańczą tylko mężczyźni. Wykonują akrobatyczne ruchy w takt szybkiej muzyki. La Columbia jest praktykowanym tańcem na Kubie, jednak nie zyskał popularności w innych krajach.
  • Yambú – jest to najwolniejszy styl taneczny rumby. Składa się z powolnych, mało zmysłowych ruchów, które wykonywane są do spokojnej muzyki.
Odgałęzieniem popularnego stylu guaguancó jest rumba towarzyska, tańczona na turniejach tanecznych w takcie 4/4. Tempo tańca wynosi 28–32 taktów na minutę. Trzymanie partnerki w tym tańcu towarzyskim może być zamknięte (trzymanie za pomocą dwóch rąk) bądź otwarte (trzymanie za pomocą jednej ręki). Polega również na zmysłowości, namiętności i uwodzeniu partnera.

Muzyka do rumby

Rumba, mając korzenie latynoamerykańskie, może kojarzyć się z muzyką o szybkim rytmie. Nic bardziej mylnego. Muzyka ma spokojniejsze tempo, a przy tym jest zmysłowa, aby pasowała do wykonywanego tańca. Dzięki wolnemu rytmowi rumba pozwala na skupienie się na sensualnych, dopracowanych ruchach tancerzy.  Dlatego, nawet nie będąc profesjonalistą, warto spróbować tego tańca, aby wyzwolić z siebie emocje, zwłaszcza że kroki nie są trudne i każdy jest w stanie się ich nauczyć.
Zdjęcie: Envato Elements
Autor: Dominika Mańka