Data publikacji:
Narciarstwo alpejskie – co warto o nim wiedzieć?
Narciarstwo alpejskie to jedna z najbardziej widowiskowych i emocjonujących dyscyplin zimowych igrzysk olimpijskich. Dla tych, którzy nie znają jeszcze zasad tej dyscypliny – oto najważniejsze informacje.
Spis treści
- Na czym polega narciarstwo alpejskie?
- Krótkie wprowadzenie historyczne
- Zjazd – maksymalna prędkość
- Slalom – technika ponad wszystko
- Slalom gigant – balans i rytm
- Supergigant – prędkość i technika w jednym
- Kombinacja i superkombinacja
- Sprzęt i przygotowanie zawodników
- Ciekawostki ze świata narciarstwa alpejskiego
Na czym polega narciarstwo alpejskie?
Celem zawodnika jest jak najszybsze pokonanie wyznaczonej trasy na stoku. Trasę tworzą tyczki, które ustawione są w formie tzw. bramek. Narciarstwo alpejskie, znane też jako narciarstwo zjazdowe, obejmuje kilka konkurencji: zjazd, slalom, slalom gigant, supergigant, kombinację oraz superkombinację.
Krótkie wprowadzenie historyczne
Za prekursora tej dyscypliny uważa się Austriaka Mathiasa Zdarsky'ego, który przyczynił się do jej rozwoju i popularyzacji. Z czasem narciarstwo alpejskie weszło do programu olimpijskiego i zyskało ogromne zainteresowanie wśród kibiców na całym świecie.
Zjazd – maksymalna prędkość
Zjazd to najszybsza konkurencja – prędkości sięgają tu nawet 150 km/h. U mężczyzn różnica wysokości między startem a metą wynosi od 800 do 1100 metrów, u kobiet od 500 do 800 metrów. Trasa zawiera jednokolorowe bramki (czerwone lub niebieskie), zbudowane z dwóch par tyczek i dwóch flag. Ich liczba zależy od różnicy poziomów i musi wynosić co najmniej 10% tego parametru. Pominięcie bramki skutkuje dyskwalifikacją.
Slalom – technika ponad wszystko
Slalom rozgrywany jest na trasach o mniejszych różnicach poziomów: 180–220 m dla mężczyzn i 140–200 m dla kobiet. Bramki (naprzemiennie niebieskie i czerwone) rozmieszczone są co 5–6 metrów. Mężczyźni pokonują 55–75 bramek, kobiety 45–65. Trasa często zawiera tzw. wertikale, czyli zestawy tyczek ustawione w jednej linii, które wymagają błyskawicznej reakcji.
Slalom gigant – balans i rytm
W tej konkurencji różnica poziomów wynosi 300–450 m dla mężczyzn i 300–400 m dla kobiet. Liczba bramek wynosi od 11 do 15% tej wartości. Bramki są szersze (5–8 metrów) i ustawione co najmniej 10 m od siebie, co sprawia, że zjazd wymaga dobrego wyczucia rytmu i płynności ruchów.
Supergigant – prędkość i technika w jednym
Supergigant, czyli super-G, łączy elementy zjazdu i giganta. Trasy mają różnicę poziomów od 400 do 600 m (kobiety) i 500 do 650 m (mężczyźni). Na trasie znajduje się minimum 30 bramek dla kobiet i 35 dla mężczyzn, rozmieszczonych co najmniej co 25 m. Zawodnik ma tylko jeden przejazd, więc liczy się pełna koncentracja od startu do mety.
Kombinacja i superkombinacja
Kombinacja to połączenie zjazdu ze slalomem, rozgrywane w dwóch osobnych dniach. W superkombinacji obie części odbywają się jednego dnia, a zamiast klasycznego zjazdu często stosuje się supergigant. To test wszechstronności narciarza.
Sprzęt i przygotowanie zawodników
Sprzęt różni się w zależności od konkurencji. Narty do zjazdu są długie i stabilne, natomiast do slalomu – krótsze i bardziej zwrotne. Zawodnicy noszą aerodynamiczne kombinezony, kaski, gogle, a w technicznych konkurencjach także ochraniacze. Trening to nie tylko jazda na nartach – sportowcy pracują nad siłą, koordynacją i refleksem przez cały rok, często również na lodowcach i w halach.
Ciekawostki ze świata narciarstwa alpejskiego
Zdjęcie: Envato Elements
Polecamy:
Odkryj Polskę na nowo: Geocaching – nowoczesna przygoda śladami historii
2025-04-18
Bieżnia mechaniczna czy antygrawitacyjna – którą wybrać?
2025-04-18
Wielkanoc poza domem
2025-04-16
Regeneracyjny bieg – klucz do lepszej formy
2025-04-16
Jakie buty do biegania męskie? Kompleksowy przewodnik po najlepszych modelach
2025-04-14
Muzea pisanek w Polsce i na świecie
2025-04-12
Autor: Redakcja Ceneo