Choć żyjemy w czasach, w których rządzą komputery i czytanie komiksów wydaje się reliktem
z przeszłości, znani z kolorowych książeczek bohaterowie oraz ich przygody
ciągle mają bardzo wielu fanów. A może by tak nieco odświeżyć wspomnienia z
dzieciństwa i wrócić do czytania tych niezwykłych i błyskotliwych historyjek
albo dokładniej się im przyjrzeć, jeśli nigdy wcześniej nie miało się z nimi
styczności? Przeczytaj poniższy artykuł i dowiedz się wszystkiego o najbardziej
znanych polskich komiksach!
Tytus, Romek i Atomek to zdecydowanie jeden z najbardziej
lubianych polskich komiksów. Czy jest ktoś, kto nigdy w życiu nie słyszał o
niezwykłych przygodach trzech tytułowych bohaterów? Co więcej, jest to nie
tylko najbardziej znana, lecz także najdłużej wydawana seria komiksowa w naszym
kraju — ukazuje się nieprzerwanie od 1957 roku, co zdecydowanie wyróżnia ją
spośród innych pozycji. Jej autorem jest Papcio Chmiel, czyli Henryk Jerzy
Chmielewski — niezwykle utalentowany polski grafik i publicysta.
Tworzony przez niego
komiks jest niezwykle humorystyczny, a nierzadko nawet absurdalny, choć zawiera
też wiele ciekawych informacji i faktów z dziedziny geografii czy historii, co
odgrywa zdecydowanie ważną rolę w procesie edukacji najmłodszych
czytelników. Tytus, Romek i Atomek to historia dwóch
chłopców — Romka i Atomka, próbujących uczłowieczyć człekokształtną małpę —
Tytusa, która i tak ma już zaskakująco wiele cech ludzkich. Cała trójka
podróżuje fantazyjnymi pojazdami skonstruowanymi przez profesora T. Alenta,
zdobywając w ten sposób wiedzę z różnych dziedzin. Przy okazji bardzo często
pakują się w różnego rodzaju kłopoty i tarapaty, ale jakimś cudem zawsze
wychodzą z nich cało.
Ciekawym zjawiskiem jest tutaj także obecność Papcia Chmiela, czyli samego autora komiksu, który od czasu do czasu ujawnia się i pełni funkcję moralnego autorytetu, nierzadko ingerując w działania głównych bohaterów. Niezwykle błyskotliwy humor tych historii sprawia, że koło Tytusa, Romka i Atomka po prostu nie można przejść obojętnie, a komiks jest niezwykle ciekawą i edukacyjną pozycją, która idealnie odpowiada na potrzeby i oczekiwania młodego pokolenia.
Kajko i Kokosz to tytułowi bohaterowie komiksów autorstwa
Janusza Christy — znanego polskiego rysownika i scenarzysty. Są oni dwoma
słowiańskimi wojownikami, żyjącymi w grodzie kasztelana Mirmiła. Na kartach
komiksu bardzo często walczą ze Zbójcerzami, którzy są ich głównymi wrogami. W
tej pozycji można dostrzec znaczne podobieństwo do francuskiej serii komiksów o
Asterixie i Obelixie. Kajko, podobnie
jak Asterix, jest niski i inteligentny, za to Kokosz, na podobieństwo Obelixa,
jest tęgi i czasem bywa dość tchórzliwy.
Mimo tych różnic bohaterowie są najlepszymi przyjaciółmi.
Oprócz tego w komiksie obok Kajko i Kokosza występują także: Mirmił i jego żona
Lubawa, czarnownica Jaga, życzliwy i przyjazny zbój Łamignat, Smok Miluś,
wspomniani wcześniej Zbójcerze oraz inne, niezwykle barwne postacie. To właśnie
wszyscy bohaterowie sprawiają, że te wyjątkowe polskie komiksy są tak
intrygujące! Serię po raz pierwszy wydano w roku 1972, lecz jej tworzenie
wstrzymano w latach 90.
Kajko i Kokosz>
ponownie znalazł się na półkach, gdy w 2003 roku zdecydowano się na jego
reedycję. Na podstawie tego komiksu próbowano także stworzyć filmy animowane
oraz fabularne, jednak pomysł ten zupełnie się nie przyjął i szybko został
porzucony.
Oprócz Tytusa, Romka i Atomka oraz Kajko i Kokosza istnieją
także inne, równie znane i lubiane polskie komiksy. Perypetie Kapitana Żbika to
fabuła jednego z nich. Seria ta została po raz pierwszy wydana w 1967 roku i
jest rezultatem pracy zbiorowej kilku scenarzystów i rysowników. Pomysł na
stworzenie tych komiksów wyniknął z potrzeby przybliżenia młodzieży tego, jak
wygląda praca Milicji Obywatelskiej, oraz poprawienia jej wizerunku. Miały one
także wydźwięk propagandowy. Kolorowe zeszyty z historyjkami, tak zwane Żbiki,
spotkały się z bardzo dużym entuzjazmem i szybko zyskały popularność.
Głównym bohaterem serii jest Jan Żbik, zwany Kapitanem Żbikiem, który był
kapitanem Milicji Obywatelskiej. Nie wiemy jednak zbyt wiele o jego życiu
prywatnym czy osobistych poglądach — jego postać jest transparentna, a jej
zadaniem jest prezentowanie pewnych wzorców i postaw. W ten sposób Żbik stał
się postacią dość oficjalną i odrobinę nienaturalną, choć jednoznacznie
pozytywną. Bohater ten miał być dla młodych ludzi wskazówką dotyczącą
wybierania życiowych ścieżek oraz podejmowania decyzji — zdecydowanie spełnił
on swoją funkcję.
Sprawy przez niego prowadzone były bardzo różne — dotyczyły
kradzieży, morderstw, porwań oraz szpiegostwa. W każdym numerze znajdował się
także list Kapitana do młodych czytelników, w którym nawoływał on do
przestrzegania zasad oraz angażowania się w życie społeczne. Był w nim też
podany adres, pod który można było wysyłać listy do bohatera.
Obecnie przygody Kapitana Żbika nie są już
wydawane, jednak od 2006 roku istnieje kontynuacja dawnego komiksu występująca
pod nazwą Komisarz Żbik. Jest ona poświęcona wnukowi milicjanta Jana, Michałowi
Żbikowi, i opowiada o jego przygodach. Egzemplarze dawnej serii wciąż są jednak
dostępne w sklepach kolekcjonerskich i internetowych.
Ta pozycja reprezentuje nieco nowsze polskie komiksy — Jeża Jerzego wydano po raz
pierwszy dopiero w roku 1996. Na początku historyjki ukazywały się w magazynach
„Ślizg” oraz „Świerszczyk”. Dopiero od 2002 roku funkcjonują jako samodzielny
album komiksowy. Jest to niezwykle błyskotliwa satyra, która wyśmiewa wiele
aspektów współczesnego polskiego społeczeństwa — nie oszczędza zwłaszcza polityków oraz różnych subkultur.
Jej głównym i tytułowym bohaterem jest zantropomorfizowany jeż, który
przynależy do subkultury skate’owskiej.
Jerzy jest antybohaterem, czyli reprezentantem niepoprawnych
wzorców — często spotyka się z kobietami lekkich obyczajów, pali marihuanę,
pije alkohol oraz naśmiewa się z autorytetów. Nie wszystkie jego przygody
kończą się dobrze, choć często udaje mu się bez szwanku wychodzić z tarapatów.
Obok Jeża Jerzego w komiksie występują także Stefan i Zenek, którzy są
reprezentantami subkultury skinheadów, dresiarze, Ksiądz Egzorcysta oraz
seryjny morderca Przemysław R.
Oprócz tego pojawia się także wiele epizodycznych postaci. Jeża Jerzego czyta się więc z prawdziwym zaciekawieniem, a komiks naprawdę bawi. Perypetie niezwykłego jeża doczekały się także ekranizacji, która powstała w 2011 roku. Uwaga: komiks ten nie jest przeznaczony dla dzieci ze względu na wulgarne i nierzadko demoralizujące treści.
Komiksy to wspaniała rozrywka nie tylko dla najmłodszych,
lecz także dla całej rodziny — które z nich wydają ci się najciekawsze?
Zdjęcie: Envato Elements