Skibob – czym jest skibob? 

Jeśli zimą brakuje ci przejażdżek na rowerze, ale z przyjemnością spędzasz czas na stoku, jeżdżąc na desce snowboardowej lub nartach, możesz połączyć obie pasje. Taką możliwość daje ci skibob, wciąż mało rozpoznawalna i unikalna dyscyplina sportowa, która przeznaczona jest dla osób w każdym wieku.

Czym jest skibob?

• Skibob - co to jest?
• Skibob – geneza i historia dyscypliny
• Sprzęt do skibobu oraz przebieg jazdy
• Ubiór skibobisty
• Zawody skibobowe

Skibob - co to jest?

Zabawa na stoku kojarzy się nam niezmiernie z nartami, snowboardem lub ewentualnie sankami. Większość nawet najbardziej zagorzałych miłośników zjazdów na białym puchu zapewne nigdy nie słyszała jednak słowa skibob. Sport ten liczy sobie formalnie kilkadziesiąt lat, jest więc uprawiany dłużej niż np. snowboard, ale nigdy nie znalazł zbyt szerszego zainteresowania poza kilkoma krajami świata, takimi jak Szwajcaria, Niemcy, Austria czy Czechy.

Sprawiło to, że nigdy nie wszedł do stałego programu zimowych igrzysk olimpijskich, co do dziś ogranicza możliwości jego popularyzacji. Skibobing to idealna dyscyplina dla osób w każdym wieku, do której uprawiania używa się unikalnego pojazdu przypominającego skrzyżowanie roweru i nart. Na skibobach jeździ się w sposób rekreacyjny lub typowo wyczynowy, gdzie można osiągać zawrotne szybkości powyżej 100 kilometrów na godzinę.

Skibob – geneza i historia dyscypliny

Historia skibobingu wiąże się z osobą Johna Stevensa i 1892 rokiem, kiedy to powstał prototyp roweru śnieżnego, choć obrazy olejne, na których widać ludzi poruszających się po śniegu na pojeździe z siodłem, kierownicą i płozą, pochodzą z lat 60. XIX wieku. W latach 40. XX wieku, w Niemczech i Austrii, niezależnie od siebie opatentowano dwie nowocześniejsze wersje skibobu, które określane były mianem „siedzących nart” lub „sanek na jednej płozie”.

Stanowią one podstawę dzisiejszych konstrukcji pojazdu. Oficjalnie nazwa skibob zaczęła obowiązywać w październiku 1951 roku, a jej pomysłodawcą był Georg Gfäller Junior, będący również założycielem Międzynarodowej Federacji Skibobów, która zorganizowała pierwsze oficjalne zawody w 1967 roku otwarte dla osób z całego świata. Dotychczasowymi medalowymi liderami pozostają Czesi, którzy zdobyli w sumie kilkadziesiąt złotych krążków.

Polska historia skibobu sięga przełomu 1969 i 1970 roku, kiedy to działacze zakładowego Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej Rolsprzęt wystartowali w II Międzynarodowych Zawodach Skibobowych, które odbywały się w Szklarskiej Porębie. Z czasem zaczęły powstawać kolejne sekcje oraz powołano Polski Związek Skibobowy, którego siedziba mieści się w Skoczowie. 

Sprzęt do skibobu oraz przebieg jazdy

Do uprawiania skibobu służy specjalny pojazd, który wyglądem przypomina rower połączony z nartami, z tym że z roweru pozostała jedynie rama i kierownica, miejsce pedałów zajmuje specjalny podnóżek, a koła zostały zamienione na wąskie płozy narciarskie. Położenie przedniej płozy kontrolujemy za pomocą kierownicy, tylna pozostaje kompletnie nieruchoma. Podczas jazdy pozostajemy w pozycji siedzącej.

Maksymalna długość przeznaczonego dla dorosłych skibobu wraz z płozami została ustalona na 230 cm, a waga na 23 kilogramy. W przypadku skibobu dla dzieci, maksymalna długość z płozami to 230 cm, natomiast waga wynosi 13 kilogramów. Bez względu na grupę wiekową, maksymalna długość jednej płozy nie powinna przekraczać 55 cm, im jest ona większa, tym szybciej poruszać będzie się pojazd podczas zjazdu. W przypadku modeli przeznaczonych do użytku typowo rekreacyjnego dozwolone są pewne odstępstwa od wymienionych norm.

Skiboby dostępne są w dwóch podstawowych wariantach, ze sprężynowym zawieszeniem siedziska lub bez niego. Te pierwsze, określane również mianem „freestyle”, ułatwiają wykonywanie skoków oraz trików, a także jazdę po nierównym terenie. Obowiązkowym wyposażeniem skibobingu są przyczepiane do butów niewielkie narty, które ułatwiają sterowanie wehikułem, w tym hamowanie oraz zmianę kierunku jazdy. 

Zaletą skibobu jest to, że można go uprawiać nawet przy małej ilości śniegu, a także niezależnie od wieku. Jest także ciekawą alternatywą dla osób, które z różnych powodów nie mogą lub nie chcą jeździć na nartach, np. przez przebytą kontuzję lub z racji wieku.

Ubiór skibobisty

Wybierając się na skibob, warto założyć na siebie ubranie podobne do tego, które wkładasz, korzystając z nart i snowboardu. Ważne jest, aby było wodo- i wiatroszczelne, a jednocześnie zapewniało dobrą wentylację. Nie można zapomnieć też o dobrej jakości kasku, okularach narciarskich oraz wytrzymałych rękawicach.

Zawody skibobowe

Profesjonalne zawody skibobowe uprawiane są w kilku dyscyplinach, w osobnych kategoriach dla kobiet oraz mężczyzn. Poza tradycyjnym zjazdem na czas, zawodnicy konkurują ze sobą także w slalomie, slalomie gigancie oraz supergigancie. Zawody przeprowadza się na wybranych stokach, z których korzystają także narciarze i snowboardziści, przygotowania tras wymagają tylko minimalnych zmian. 

Zupełnie osobną kategorią wyczynowego skiboboingu stanowią natomiast zawody lub eventy, podczas których śmiałkowie starają się osiągnąć jak największe prędkości zjazdowe. Bardzo często korzystają oni ze zmodyfikowanego ekwipunku, a na miejsce zjazdu wybierają jak najdłuższe i strome stoki. Średnią prędkość mierzy się elektronicznie na odcinku 500 metrów wyznaczonym za pomocą specjalnych bramek. Rekordziści osiągają podczas jazdy nawet ponad 200 kilometrów na godzinę.